Ik ben me bewust van mijn verlangen naar diep bevredigende menselijke verbindingen.
Ik geloof dat degene met wie ik omga een mens is met hetzelfde verlangen.
Ik ben verbonden met wat uiteindelijk voor mij belangrijk is.
Ik sta open voor de wijsheid van alle delen van mij, inclusief mijn hart.
Ik realiseer me dat het hebben van een bepaalde kwaliteit van verbinding in een gesprek belangrijk is – zonder dat is het onwaarschijnlijk dat iemand zal horen wat ik zeg of dat er een bevredigend resultaat zal zijn.
Ik ben onschuldig nieuwsgierig naar wat er voor ons allemaal aan de hand is, maar stel niet veeleisend in hoe ik mijn nieuwsgierigheid leef en onderzoek.
Ik vertrouw erop dat er een geweldige intentie is die ik kan waarderen (een intentie om in een universele menselijke behoefte te voorzien) achter alles wat iemand doet.
Ik weet dat het waarschijnlijk hoge kosten met zich meebrengt om mijn zin met geweld op uw kosten te krijgen.
Ik ben me ervan bewust dat ik uiteindelijk waarschijnlijk gelukkiger zal zijn en dat de relatie duurzamer zal zijn als we allebei aan onze behoeften voldoen.
Ik ben vastbesloten om ervoor te zorgen dat onze beide behoeften ertoe doen.
Ik ben me bewust van de waarde van het doen van verzoeken, hetzij om de verbinding te versterken, hetzij om duidelijke, uitvoerbare acties uit te nodigen.
Ik begrijp dat het denken dat dingen op een bepaalde manier ‘zouden moeten’ zijn, of oordelen, beschuldigen of labelen van onszelf of anderen, regelrecht tot lijden leiden – en ik streef ernaar om mijn voeding van deze gedachten en energieën voorzichtig te verminderen, zonder ze te beoordelen.
Ik ben niet gehecht aan het geloven van mijn gedachten, vooral niet in mijn oordelen.
Ik begrijp dat we allemaal in staat zijn om grote vreugde te voelen door aan elkaar te geven – maar alleen als we in staat zijn om vrijelijk te beslissen of we dat wel of niet doen, zonder ons te concentreren op hoop op beloning of angst voor straf. Ik wil dat mensen meer kansen krijgen om deze vreugde te ervaren.
Ik begrijp dat de keuze om kwetsbaar te zijn een vorm van kracht kan zijn, en mogelijkheden kan openen voor diepere verbindingen.
Ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn emoties maar niet die van jou, uit het besef dat (a) onze emoties grotendeels worden aangedreven door onze eigen interne processen en (b) het nemen van verantwoordelijkheid voor wat van ons is, geeft uiteindelijk kracht.
Ik neem de verantwoordelijkheid om in mijn eigen behoeften te voorzien, en doe dit vaak door hulp van anderen uit te nodigen, maar niet te eisen.
Ik erken dat we onderling afhankelijk zijn – we beïnvloeden elkaar en spelen een grote rol bij het voorzien in elkaars behoeften.
Als er niet aan een behoefte wordt voldaan, weet ik dat ik een gezond (en vaak zoet) rouwproces kan aangaan als ik me aansluit bij een diepgaand gevoel van de schoonheid van waar ik naar verlang.
Als er niet aan een behoefte wordt voldaan, probeer ik mezelf dit te laten ervaren zonder lijden te creëren door de onbeantwoording te beoordelen en af te wijzen.
Ik begrijp dat het mogelijk is om onvervulde behoeften te hebben en toch in orde te zijn.