JOU ARE AN IRONMAN !!!

Vorig jaar op 05 augustus 2018 heb ik voor het eerst een hele triatlon gedaan. Dit was voor mij het ultieme, en in eerste instantie onhaalbare, doel. Het sporten in meerdere disciplines was al leuk, maar een heuse Ironman….. hoe zou dat zijn….

Belemmerende overtuiging

Een jaar geleden was ik er van overtuigd dat ik er niet voor gemaakt was; ik doe nu een jaartje of zes aan triatlon op de wat kortere afstanden. Van een 1/8, 1/4, OD of halve triatlon. Die paar keer dat ik een halve had gedaan was ik zo “stuk” aan het eind dat ik in mijn eigen overtuiging ben gaan geloven er niet voor gemaakt te zijn. Te zwaar, niet voldoende talent, te oud, te weinig tijd om te trainen,  etc.

Toch liet het me niet los. Wat voor een triatleet ben je als je geen hele hebt gedaan….. (lekker “foute” gedachte)

Vooronderzoek

In 2017 deden drie bekenden mee met de ironman in Maastricht. Ik ben er heen gegaan op de wedstrijddag om ze aan te moedigen maar ook de sfeer te proeven en te kijken of het geen ik zag me zou uitnodigen het ook eens te doen. Man Man wat een feest en sfeer. Het waren jongens waarvan ik wist dat zie op gelijk niveau presteerden op de korte afstanden… Ik dacht, als zij het kunnen… moet het voor mij toch ook mogelijk zijn.

Voorbereiding

Ik ben ruim een half jaar van te voren begonnen met trainen, Ik was al redelijk fit maar had zelden een halve triatlon gedaan. In die tijd heb ik met laten coachen door Coen van Schijndel. Ik kende kon al omdat ik een goede ervaring met hem had toen ik de cyclo La Marmotte in 2013 had gefietst. Ook toen heb ik me laten coachen. Het voor deel van een coach is dat hij rust, vertrouwen en structuur voor me bracht. Belangrijk in de voorbereidingen naar dit voor mij grootste sportieve doel uit mijn leven!

Trainen

Maanden van te voren begon ik met een schema met een opbouw in duur en vermogen. voldoende opbouw en “taperen” om tot een tijd van 12 a 13 uur uit te komen, schatte Coen in. In onderstaande foto’s zie je de HRV metingen van die periode. Uiteraard want HRV is DE biomarker om te bepalen hoe uitgerust je bent!! een must voor sporters die zich zelf tot het uiterste uit zichzelf willen halen.

Hitte

De zomer van 2018 was erg warm. Vele dagen boven de 30 graden tot zelf 40 !! Veel van mijn trainen kwamen niet uit te verf, voornamelijk doordat ik het erg lastig vond met eten en drinken. Ondanks het feit ik me vaak woog voor en na een training was er toch vaak sprake van vocht te kort. Hierdoor heb ik een groot deel van de trainingen niet volgens schema kunnen afhandelen.

Noodlot

De deurbel ging. De postbode. Ik stuif naar beneden de trap af, struikel en donder van de laatste 4 treden. Mijn enkel verzwikt. In no-time is hij dik!! NEEEEEE niet nu! even stopte mijn wereld in. Al die voorbereiding, tijd en geld wat in dit project is gaan zitten.

Gek genoeg ook een soort rust en realisme in me, als dit wat het is heb ik daarmee te dealen. Verzetten tegen wat is heeft geen zin dus wat zijn mijn opties. Naar de specialist en me laten informeren en evt. behandelen.

Huisarts en Fysiotherapie

Mijn huisarts Pala zei meteen “vergeet die triatlon maar”. Teleurstelling en ook wel verdriet is wat ik ervaarde. Waarom moet mij dit overkomen!! Nu ben ik niet voor een gat te vangen en ging naar mijn fysiotherapeut Broekhuizen. Met een slag om de arm gaf hij aan dat het mogelijk moest zijn mits goed getaped en goed koeling met lichte beweging tot de wedstrijd. Uiteraard koos ik voor deze optie 😉

05 augustus 2020

Na een onrustige nacht kwam de voorspelling uit. Het water was 26,5 graad. te warm voor een wetsuit. Lekker dan dacht ik. dat scheelt me zo 10 minuten. tegelijk weer die acceptatie: ok als dat is wat het is dan gaan we het daar mee doen. De weersvoorspellingen verder waren 30-35 graden. De hele week was al warm; gelukkig begon de dag bewolkt waardoor je niet meteen in de volle zon kwam.

De Start

7:00 uur: Het was een druppelstart dwz 1 voor 1 ga je het water in. Je komt daarbij over een mat die je starttijd registreert. Ik begon de dag met een Mindset om er een mooie, gedoseerde, tourtocht van te maken. Een beetje avontuurlijk. Om 7:29 ging ik over de startmat.

Zwemmen

Door de druppelstart was er weinig gedoe ik het water. Direct vanaf het begin kan ik mijn eigen tempo pakken. Voor m’n gevoel ging alles traag. Ik had nl nog nooit 3,8 km gezwommen zonder wetsuit. Qua drijfvermogen scheelt dit behoorlijk, zeker voor een relatief slechte zwemmer als ik. Het laatste stuk van het zwemmen voelde wat zwaarder in mijn armen van de repeterende beweging. Na 1:19 kwam ik het water uit…..

T1

Het wisselen van zwemmen naar fietsen was goed en overzichtelijk ingericht in Parcferme. Je gaat als het ware door een soort wasstraat. Tas pakken voor zwemspullen, tas pakken met fietsspullen, een tent met bank om om te kleden. Alles onder toeziende ogen van officials. De wissel duurde 4:47 al met al voordat ik Parcferme verliet.

Fietsen

180 km en 1500 hm voor de boeg in twee ronden van 90 km. Wat ik me het meest herinner zijn mijn gedachten / mindset.. bijna mechanisch stuurde ik op hartslag en hartcoherentie. focus op de uitvoering, onproductieve gedachten als wolkjes voorbij laten gaan, genietend van wat is… kletspraat date zwaar is traject je coherentie naar beneden.. dat is niet helpend. Alle energie nodig dit fiets onderdeel te aan te gaan, zo efficient mogelijk om zoveel mogelijk energie te sparen voor het laatste onderdeel, een volle marathon rennen, met een redelijk gemiddelde van 32 km per uur over de 180km en een  gemiddelde hartslag van 137 bpm sloot ik dit onderdeel af.